Pozwól mi ...
Pozwól mi zmrużyć oczy
i choć na chwilę wznieść się
ponad rzeczywistość ludzkich trosk
Pozwól mi zacisnąć powieki
tak mocno by choć na chwilę
zgasić mrok człowieczej tułaczki
Pozwól mi jeśli to możliwe
pozostać już na zawsze w tym
błogim stanie mej złudnej nadziei
Jak stworzyć prowizoryczną wizję szczęścia w życiu wiecznie zatroskanego człowieka? To proste (bądź nie). Wystarczy podjąć wewnętrzną rezygnację, podnieść wszystkie wątpliwości i niejasności do rangi pewnika. Zaakceptować stan rzeczy takim jakim go zastajemy i trwać w tej złudnej myśli do końca naszych dni. W końcu niewinne oszustwo na życiu może nam przynieść chwilową ulgę. Sztuka polega na tym, by tę "chwilę" stale dokarmiać tym "życiowym kłamstewkiem".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz