***

jeszcze tylko świt
poranka pozostał
w otulonych mgłą
myślach
jak ręką sięgnąć
po zroszonej rosą
trawie
budzą się myśli
i chęci nieznane
dokąd zaprowadzi nas
ten dzień kolejny
powolnie uśmiercany
przez płynący
czas?

Warstwy przeszłości

Wszystkie przedmioty nieożywione zalegające w moim pokoju na niezliczonej ilości półek pokrywa gruba warstwa kurzu. Podobnie dzieje się również ze mną, siedzącym obojętnie po środku tych wszystkich rzeczy. Zakurzone wnętrze mojej duszy wypełnione jest tylko urywkami przeszłych wspomnień, które mimowolnie wyrwane z pamięci ożywają na krótką chwilę, by móc potem rozpłynąć się w nostalgicznym zapomnieniu.
 

Powoli dochodzę do przekonania, że wraz z upływem czasu zaczynam sam dla siebie coraz mniej znaczyć.