Zwierciadła

Ten wiersz
jest jak domek z kart
o chwiejnym fundamencie
umacnianym siłą wspomnień
Wewnątrz zaś
tak mocno naszkicowane
kształty przedmiotów
które kiedyś stanowiły
obiekt codziennej namacalności
otwarty lufcik w pokoju
kuchenny stół
półki pełne książek
kwiaty w wazonie
zakurzone pamiątki
I te chwile
na myśl których
aż serce ze szczęścia
w przyspieszeniu bić zaczyna
Ten wiersz
jest jak nieotarta łza
wystarczy mały
podmuch nostalgii
by pokryć twarz
wodospadem z pereł


Lady Pank - Hymn Czarownika