niedziela, 22 kwietnia 2012

"W rzeczy samej, Simmiasie - powiedział - autentyczni filozofowie zajmują się śmiercią i najmniej ze wszystkich ludzi przerażeni są umieraniem."
Platon - Fedon, roz. V

Ileż to jabłoni zakwitło. Ile też uschło pod presją płynącego czasu. Jakże wiele owoców zostało zrodzonych, które nasze oczy nigdy nie widziały. A jednak do dzisiaj; niedaleko pada jabłko od jabłoni!

Na wspólną nutę ze starożytnym bractwem.
Autor:
Tematyka:

1 komentarz:

  1. ho Pomerania23 kwietnia 2012 06:41

    Właśnie wczoraj wypożyczyłem zbiór dialogów Platona... To wiosna?... :-)

    Wyobrażając sobie czas, w którym się umrze i przypominając sobie o nim - w końcu przekonawszy się, że jest możliwa nasza śmierć w tym momencie - patrzymy na świat ZUPEŁNIE inaczej! (To ciekawy eksperyment, jednak przeznaczony wyłącznie dla ludzi o bardzo mocnych nerwach - tylko czy warto je sobie strzępić?...)

    Pozdrawiam
    BG

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)