czwartek, 18 sierpnia 2011
Schnące źródła poznania
Rozglądając się dookoła siebie, wchłaniając wszelkie zachodzące zmiany, coraz bardziej nabieram przekonania, że czasy arystotelesowskiego "zdumienia" lub jasperowskiego "przebudzenia" bezpowrotnie minęły. Rozpłynęły się we mgle powierzchowności wnikania w istotę rzeczy opartą już tylko fundamencie, którego trzon stanowi tzw: gdybanie do pustego wiadra.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
fajne. jestem za. System wielu równouprawnionych prawd zupełnie mi nie odpowiada
OdpowiedzUsuńTwoje spostrzeżenie jest nieco paradoksalne. Przeczytaj uważnie co napisałeś i wtedy z pewnością dojdziesz do wniosku, że czasy zdumienia i przebudzenia się nie skończyły :)
OdpowiedzUsuńSzamanie: Ty ambitny ironisto, zajarzyłem i co więcej jestem pod nie lada zdumieniem!!! Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńKarola: Właściwie to ten wpis powstał na bazie refleksji zrodzonej pod wpływem książki od Ciebie ofiarowanej.