Jest jak jest

Tak, jest to miejsce nad wyraz dziwne dla mnie jako złaknionego samotni mieszczucha, taplającego się przez ostatnich naście lat w blaskach wielkich metropolii. Tutaj natomiast wszystko ulega odwróceniu o pełne 180 stopni. Z moim niepraktycznym minimalizmem oraz zawodowymi umiejętnościami zawierającymi się w określeniu: pracownik fizyczny A-B-S-O-L-U-T-N-I-E niewykwalifikowany, nie posiadający w kryteriach polskich realiów nawet prawa do zasiłku, czuję się jak przysłowiowa igła w stogu siana. Jeszcze nie tracę nadziei. Staram się nie stracić z oczu biegu dobrych wiatrów. Posiadając pewien bagaż doświadczeń z zakresu poszukiwania pracy za granicą zaraz po świeżym dołączeniu naszego umęczonego historią  kraju w unijne szeregi, tułam się na wzór londyński od supermarketów przez fabryki, zakłady produkcyjne do sklepów z RTV AGD. Od barów z kebabami do iluś tam gwiazdkowych restauracji, hoteli i pensjonatów. I żaden tu wstyd czy hańba. Wszakże praca sama nie przyjdzie a dla chcącego nic trudnego. Chęci są i to całkiem spore. Gorzej z horyzontalnym widokiem na pozytywność myślenia drugiej strony medalu: Tak damy panu szansę. Proszę odwiedzić nas a uczynimy z pana z pełnym zrozumieniem i cierpliwością zawodowego profesjonalistę. He, he...

______ * ______

  Koniec cywilizacji - ostatnie przejście i dalej tylko spokój, cisza i szum lasu.