W małym mieście żyć niełatwo

Nie chcę się pogrążać, ale sytuacja ex-emigranta (wręcz weterana) na "nowej" ziemi coraz solidniej daje mi się w kość. Niby tylko 65 dzień od powrotu, ale niewidzialna szala frustrachy zaczyna powoli ciągnąć mnie za rękę w dół. Dzisiaj miałem okazję okazjonalnie robić w branży mięsnej. Piszę okazjonalnie, bo zajmowane stanowisko szeroko wykraczało poza podstawową rangę sprzedawcy w sklepie mięsnym. Mianowicie to, co w Anglii byłoby udziałem pięciu osób w jednym miejscu, tu jest przeznaczone dla jednej.  A ja nie mam nawet kursu księgowego, który pozwoliłby mi na rzetelne sprawdzenie faktur podczas ćwiartowania łopatki wieprzowej przy jednoczesnym mopowaniu podłogi pełnej śladów atakujących mnie klientów.

Unikając popadnięcia w sidła kompletnej załamki, tak przemierzając zaśnieżone szlaki w drodze powrotnej do domu rozmyślałem sobie o niewinnych początkach lat młodzieńczych dziewięćdziesiątych. I tak wymyśliłem sobie stary dobry utwór. Gówno w sumie znaczący, ale w jakiś metafizyczny sposób łagodnie mnie pokrzepiający.  Czołem więc pracy !!!

Zwłoki - Za moimi drzwiami